اولویت ها ؛ همان هدف هایی هستند که شما از بین همه خواسته هایتان بیشتر دنبال اش هستید. بیشتر آنرا آرزو میکنید و به آن رسیدن بیشتر به شما احساس رفع شدن نیاز و حس آرامش میدهد …..
فرقی ندارد همه کوچکترها و بزرگترها، با این مهارت یادگرفتنی ذهنی؛ میشوند آدم های موفق دوست داشتنی.حتی اگر اولویت های آدمی رو کشف کنید ، انگار میتوانید ادعا کنید او را شناخته اید .
حالا فکرش را کنید اگر بزرگترها در حرف و عمل اینکه فرزندشان یا همسرشان برایشان اولویت دارند را نشان ندهند…سهم اطرافیان این زندگی بی اولویت؛ چه میشود ؟؟؟ بهم ریختگی روحی، وابستگی به غریبه ها، عدم قدرت نه گفتن به آسیب های اجتماعی، عدم آرامش،دلخوری و اختلاف در خانواده و گاهی لجبازی های کودکان در سنین پایین با بزرگترهای بدون اولویت !!!
فکرش را کنید هر فردی بدون اینکه اولویت های خودش را تعیین کند، چه سهمی از زندگی نصیب اش میشود ؟چه موفقیتی؟ هر فرد و هر اتفاقی میشود دزد روزهای او که هرچقدر بخواهد از زمان او گروگان میگیرد حتی بدون اینکه که فرد بداند و برای روزمره شدن و نا امیدی هایش نگران شود !!!
اولیت بندی حضور ذهن میآورد و حتی حساب یک آدم را با مزاحم های فکری اش معلوم میکند تا فرصت اصلاح و بهبودی به خودش دهد . در پیوستار حضور ذهن های نامرتب ، افراد زیادی میتوانند قرار بگیرند. یکی از دسته افرادی که حتما نیاز به یاد گرفتن مهارت اجرایی ؛ اولویت بندی دارن؛ افرادی هستند که با اختلال نقص توجه و بیش فعالی مواجه اند .
چی کار باید کرد :
🧠۱_ نمایی کلی از کارهایی که در بازه چند ساله یا چند ماهه دنبال آن هستید را پیدا کنید .مراقب باشید خواستی ها ممکن است بهم کمک کننده یا برای هم مشکل ساز باشد و شما باید ادغام کردن بعضی با بعضی ، حذف بعضی، رسیدگی فوری به بعضی یا به دیگران محول کردن بعضی را ؛ مثل یک مهندس کاردست نظم دهید .
🧠2_ برای واحد کوچکتر اوقات زندگی مثل هفته و روزتان هم فکری کنید. از بهم دوختن همین روزهای معمولی و همین امروز و فردا هست که شما چند ماه بعد میتوانید از خودتان راضی باشید یا نه!!
پس هر روز برای هدف خواستنی تان کاری کنید
🧠۳_ هدف های مهم زندگی تان را مثل یک تنه درخت کنید و هدف و کارهای دیگر را مثل شاخه و برگ به آن وصل کنید …با این حساب تکلیف کارهایی که شما را با پراکنده کاری سرکار میگذارد اما دست آخر به هیچ کجا نمیرساند را پیدا میکنید وحساب مهندسی اش را میرسید .خیلی از دانش آموزها یا نوجوان هایی که افت تحصیل دارند یا بزرگترهای که در مشاوره ها دائم از پیشرفت نکردن خود دلخور هستند، همینجا ممکن است نقطه آسیب شان باشد .
🧠آیه( فاذا فرغت فانصب )را مثل یک راز به یاد داشته باشید…تا کاری تمام نشده سراغ کار بعدی نرو یعنی اولیت انجام . وقتی هم کاری را کامل کردی، حس فارغ و تنبل بودن دائمی نگیر..جانی بگیر و دنبال اولیت بعد باش که دنیا منتظر توست
موفق باشید /فاطمه محمدصالحی